zonder waarschuwing
en zonder dat ik er iets tegen kan doen
Straaljagers vol woorden vliegen met een enorme snelheid door mijn hoofd
Soms twijfel ik of ik mij wel ben,
zoals ik vroeger was
Ik loop zwijgzaam en met gebogen hoofd door drukke ruimtes
Word veel te vaak helemaal gek
Ik twijfel of dit voorbestemd is of iets dat ik mezelf aan doe
Het is me te veel,
m'n hoofd loopt over
Geen ruimte meer voor m'n eigen gevoelens en gedachten
Ik zak steeds verder weg in het drijfzand
Totdat jij langs komt en me er uit trekt
Me voor heel even weer met twee benen op de grond zet
Even is alles helder en dan begint de oorlog in mijn hoofd weer
Woorden, gevoelens, blikken, houdingen, emoties,
alles sla ik op
Totdat de enige uitweg slapen lijkt
Compleet uitgeput maar met een hoofd vol ruzie laat ik me op m'n matras vallen
Tranen
Om niks hoor,
gewoon omdat het even te druk is
Tot morgen;
fluister ik naar de nacht
en ik sluit m'n ogen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten