Gebroken en helemaal
alleen
Zo’n mooi meisje
Met helemaal niemand om zich heen
Sneeuw valt in haar haren
En de wind fluistert een lied
Over haar wangen rollen tranen
Wie doet iemand nou zo veel verdriet
Gevangen in een dagdroom
Met als enige hoop het licht
Wie bevrijd haar uit die wereld
En voert haar mee met dit gedicht
Ze ziet niet in hoe mooi ze is
Hoe mooi ze is van binnen
Houd iemand haar een spiegel voor
Zodat ze helemaal opnieuw kan beginnen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten