zondag 4 mei 2014

Over een heel klein caravannetje



Ik ging voor het eerst zonder de camper op vakantie. Mijn hele leven lang had ik nog nooit écht gekampeerd. We gingen altijd wel veel op vakantie, maar we hadden altijd alles bij ons. Wc, douche, 2 bedden en honderden bekers, bakjes en borden. Deze vakantie was dat anders.
Ik ging op vakantie met de kleinste caravan die ik ooit had gezien. Ik sliep in een tent, kleedde me om in de voortent en moest 's nachts de halve camping over om te kunnen plassen.
En ik vond het geweldig.

- Voortent opzetten
Ja, onze mini caravan heeft een voortent. Een hele leuke schattige voortent. Een bruine met oranje retro voortent. Ik heb gewone tenten op de camping gezien die groter zijn dan onze voortent. Maar ik vind onze voortent geweldig.
Het opzetten van dat ding is een ander verhaal. Daar begon mijn vakantie mee, met het opzetten van de voortent. Ik heb nog nooit zo veel stress mee gemaakt. Buizen die niet in elkaar pasten, klemmetjes die er verkeerd om aan zaten en toen hij dan eenmaal stond, toen zakte hij natuurlijk weer in elkaar.
Maar na wat uren leek, maar in werkelijkheid waarschijnlijk maar een half uurtje was, stond de tent. Dus wij staan met z'n vieren voor die tent en bekijken ons huis voor de komende week. Als na een tijdje één van ons zegt; Moeten die buizen niet aan de binnenkant zitten?
Wat betekende dat we de tent weer af konden breken en opnieuw konden beginnen.
Dat was het moment dat ik besloot me niet meer met de voortent te bemoeien.

- Slapen in een tent
Natuurlijk had ik wel eens eerder in een tent geslapen, maar dit was anders. Ik zag er eerlijk gezegd al een week tegenop. En waarschijnlijk ben ik gewoon te veel verwend met mijn grote bed in de camper, maar slapen in een tent is echt niet mijn ding.
Ik kon me haast niet bewegen en rechtop zitten zat er al helemaal niet in.
Het luchtbed was te kort.
Er zaten muggen in de tent.
Mijn haar was constant statisch en plakte aan de tent.
En ik (met mijn meikever fobie) was de hele tijd bang dat de tent zou worden overgenomen door een zwerm op hol geslagen meikevers.
Ik moest de hele nacht al plassen, maar ik durfde de tent niet uit en volgens mij ben ik vanaf het moment dat het licht werd wel 10 keer wakker geworden. Leve het niet kunnen slapen als het licht is!
En toen stonden we tot overmaat van ramp ook nog naast een gezin met een kind dat het nodig vond om de hele nacht te liggen krijsen.

En toch vind ik het kamperen geweldig.
's ochtends door het natte gras naar het washok om  te plassen en dan vervolgens op m'n knalroze action crocs de hond uitlaten. Om acht uur 's ochtends in mijn pyjama (die praktisch bestaat uit een oversized t-shirt, waar ik voor de vorm maar even een korte broek onder aan had getrokken) over een lege boulevard. Heerlijk.
Ik geniet van alle kleine dingetejes. Van het mooie uitzicht vanaf de pier, van alle mensen die de hele dag over de camping lopen, van de rust, van alle schapen op de dijk en zelfs van de koude wind die er waaide. Van verbrande schouders, teenslipperdagen. Sluierwolken en sierbestrating. Gure winden, klappertanden, mooie woorden en regen op de tent. Zandvoeten en insectenlijken. Schaafknieën, grindstenen en een heleboel wind. Natte sokken in het gras en slaapgebrek.
Maar vooral van fijne dagen, gevuld met familie, lachsalvo's en droomtoestanden. Kauwgomballenautomaten, softijssmoelen en heel veel blijdschap.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten